عوامل کلیدی زیادی باعث جلوگیری از مرگ و میر بره و بزغاله ها میشه. واکسن انتروتوکسمی که به دام های آبستن سنگین تزریق میشه و باعث میشه آغوز میش های مادر سرشار از پادزهر علیه عوامل مرگ و میر بره ها بشه بنابراین بره هایی که از آغوز این مادرها مصرف کرده باشن تلفات خیلی کمی خواهند داشت . در بسیاری از مواقع که بره ها خیلی سریع و به یکباره تلف میشن بخاطر ایمن نبودن نسبت به این بیماری (انتروتوکسمی) هست .
بره هایی که مادرشون واکسینه شده باشن تا ۳ هفته ایمن هستن وبعد از آن بره ها هم باید واکسینه بشن واگر مادرها واکسینه نشدن، تمام بره ها بدون توجه به سن باید بهشون واکسن تزریق بشه. یکی از بهترین واکسن های بازارهمین مدل اسپانیایی هست به اسم سوابکس که برای میش ها و بره ها فوق العاده هست.
بطورکلی واکسن انتروتوکسمی باید ۲ مرتبه تزریق بشه (یعنی با تکرار)
روده ی یک دام تلف شده در اثر انتروتوکسمی
همونطور که می‌بینید روده دام پرخون هست، به همین خاطر به این بیماری (روده سرخی) هم میگن. این بیماری درمان نداره و دام بیمار به سرعت به مرگ نزدیک میشه به طوریکه صبح تا ظهر حالش کاملا طبیعی بوده باشه ولی عصر با لاشه تلف شده روبرو بشید.
و دام بیمار به سرعت به مرگ نزدیک میشه به طوریکه صبح تا ظهر حالش کاملا طبیعی بوده باشه ولی عصر با لاشه تلف شده روبرو بشید.
عمده دلایل بروز این بیماری:
در دام های بالغ عموما بخاطر تغییرات جیره اتقاق میوفته مثل رفتن گله روی چراگاه و خوردن علوفه تَر بدون عادت پذیری یا مثلا دادن دان یا کنستانتره بدون عادت پذیری. در بره های شیری عموما بخاطر بالا و پایین شدن مصرف شیر اتفاق میوفته مثلا یک روز گله دیرتر از زمان معمول برگرده و بره ها برای خوردن شیرعجله کنن حتی اگر به هرشکل بره ها شیر زیادی مصرف کنن درگیر اسیدوز شیر میشن و به دنبالش ممکنه انتروتوکسمی هم اتفاق بیوفته همچنین مصرف دان و کنسانتره توسط بره ها بدون عادت پذیری.
اما خوشبختانه گوشت دام درگیر به این بیماری که ذبح شده باشه هیچ مشکلی برای مصرف نداره و سالم هست.
